Menu
Menu
Miniatuurs zijn de fijn bewerkte, kleine boekillustraties die zijn gemaakt om de in manuscripten beschreven gebeurtenissen te visualiseren. Het werd toegepast ter ondersteuning van de tekst om het onderwerp in manuscripten te verduidelijken.
De naam van Miniatuur is afkomstig van ‘’Miniatura’’, de versiering die aan het begin van de hoofdstukken van de manuscripten werden gemaakt in de Middeleeuwen.
Na verloop van tijd werd deze term geïdentificeerd met het woord “minor”, wat “klein” betekent, en begon het woord de betekenis van kleine afbeelding/miniatuur te krijgen.
Miniatuurkunst, die een belangrijke plaats inneemt in de islamitische kunst, wordt “tasvir” genoemd, en de miniatuurkunstenaar wordt “musavvir” of “nakkaş” genoemd.*
Miniaturen zijn erg klein van formaat omdat ze worden toegepast verhalen in teksten te visualiseren. In deze kunst, evenals in de schilderkunst, worden de regels van licht-schaduw en perspectief meestal niet toegepast. Menselijke figuren die belangrijk zijn worden groter of gedetailleerder getekend. Afstand wordt niet uitgedrukt door kleur of schaduw. Hetzelfde geldt voor architecturale elementen in miniaturen. De persoon of plaats die in miniatuur belangrijk is, wordt in een groter aandeel getekend dan andere architectonische elementen. In het verleden weerspiegelden miniaturen historische gebeurtenissen, expedities, mensen, het sociale en culturele leven. Miniaturen die in die tijd werden gemaakt, werden aangebracht ter grootte van een boekpagina of kleiner, meestal verticaal.
Goud en zilver worden vaak in kunstwerken gebruikt. Goud heeft de voorkeur in kleding van mensen, verschillende items, wolken en lucht waar de natuur wordt afgebeeld, en zilver heeft de voorkeur in zee en rivieren.
* Tasvir: iets schriftelijk of mondeling uiten
Nakkas: een meester die de plafonds en muren van gebouwen siert
Musavvir: vormgever
Aangenomen wordt dat de vroegst bekende miniatuurvoorbeelden V.C. in de 2e eeuw in Egypte werden gegeven. Deze voorbeelden zijn gemaakt op materialen als papyrus, perkament en ivoor.
De Turks-islamitische miniatuurstijl ontwikkelde zich voor het eerst met de verspreiding van de Seltsjoekse Turken naar Mesopotamië, Syrië en Anatolië. Konya, Diyarbakir, Mosul en Bagdad werden belangrijke centra van deze kunst.
Kunstwerken uit deze periode werden gebruikt als beschrijving in wetenschappelijke boeken over onderwerpen als geneeskunde, botanie en astronomie, evenals begeleidende literaire teksten. Het is mogelijk om voorbeelden van Seltsjoekse miniatuurkunst te zien in de Masnawi, genaamd Varka en Gülşah in het Topkapi-paleis.
Aangenomen wordt dat de Ottomaanse Miniatuurkunst uit de vroege periode werd gevormd in de werkplaatsen in Edirne aan het einde van de 14e eeuw, en de kunstwerken uit deze periode werden beïnvloed door zowel Turkmeense kunst als Seltsjoekse kunst.
Miniatuurkunst, die in het verleden als boekdecoratiekunst werd gebruikt, bestaat vandaag de dag nog steeds als een onafhankelijke kunstvorm.
